…Όποιος βλέπει στο χέρι του ένα σπαθί που δεν σκοπεύει να πολεμήσει, τότε χτυπά έναν σουλτάνο ή έναν γιο ή έναν αδελφό. Όσο το ξυλοδαρμό, αν βλέπει ότι χτυπήθηκε και δεν βγήκε αίμα από αυτόν, τότε τα λόγια του είναι σωστά και καλά, και αν βγήκε αίμα από αυτόν και ο χτυπημένος και ο χτυπημένος δεν τον λεκίασε, τότε είναι απαγορευμένα χρήματα που τον πλησιάζουν από τον ιδιοκτήτη του, και αν το βλέπει αυτό χτυπώντας τον που είναι ένα χέρι ή μηρό ή ένας άντρας ή μια πληγή, τότε είναι μια ομιλία που σπάει μεταξύ του κακοποιημένου και μεταξύ ενός γιου ή ενός αδελφού ή κάποιου άλλου που αποδίδεται σε αυτόν κατά την ερμηνεία, και εάν χτύπησε το λαιμό ενός ατόμου ή ότι το κεφάλι είναι από αυτόν, τότε το αντικείμενο του θέματος χτυπά μια καλή και μεγάλη απελευθέρωση από τον πράκτορα, και όποιος βλέπει ότι του δόθηκε ένα σπαθί στο χέρι του, τότε χτυπάει ένα παιδί και όποιος βλέπει ότι το σπαθί του είναι σπασμένο ή πέσει από αυτόν ή Τον αρπαχτεί από αυτόν, ξυλοκοπήθηκε μαζί του, κλαπεί από αυτόν, χαρίστηκε, δανείστηκε ή πωλήθηκε, γιατί συμβαίνει με τη δύναμή του ως όσο το ατύχημα…