…Όποιος βλέπει στο χέρι του ένα σπαθί που δεν σκοπεύει να πολεμήσει, τότε χτυπά έναν σουλτάνο ή έναν γιο ή έναν αδελφό. Όσο το ξυλοδαρμό, αν βλέπει ότι χτυπήθηκε και δεν βγήκε αίμα από αυτόν, τότε τα λόγια του είναι σωστά και καλά, και αν βγήκε αίμα από αυτόν και ο χτυπημένος και ο χτυπημένος δεν τον λεκίασε, τότε είναι απαγορευμένα χρήματα που τον πλησιάζουν από τον ιδιοκτήτη του, και αν το βλέπει αυτό χτυπώντας τον που είναι ένα χέρι ή μηρό ή ένας άντρας ή μια πληγή, τότε είναι μια ομιλία που σπάει μεταξύ του κακοποιημένου και μεταξύ ενός γιου ή ενός αδελφού ή κάποιου άλλου που αποδίδεται σε αυτόν κατά την ερμηνεία, και εάν χτύπησε το λαιμό ενός ατόμου ή ότι το κεφάλι είναι από αυτόν, τότε το αντικείμενο του θέματος χτυπά μια καλή και μεγάλη απελευθέρωση από τον πράκτορα, και όποιος βλέπει ότι του δόθηκε ένα σπαθί στο χέρι του, τότε χτυπάει ένα παιδί και όποιος βλέπει ότι το σπαθί του είναι σπασμένο ή πέσει από αυτόν ή Τον αρπαχτεί από αυτόν, ξυλοκοπήθηκε μαζί του, κλαπεί από αυτόν, χαρίστηκε, δανείστηκε ή πωλήθηκε, γιατί συμβαίνει με τη δύναμή του ως όσο το ατύχημα…

Χτυπώντας το ραβδί : Άρα το να μιλάς είναι ψέμα και το ακούει . Και όποιος είδε ότι χτύπησε το λαούτο στο σπίτι του, χτυπήθηκε από μια καταστροφή, και ειπώθηκε ότι το χτύπημα του λαούτου ήταν το κεφάλι του, και προτού να πληγεί από μια θλίψη . Αν έβλεπε σαν να χτυπούσε τον τένοντά του, θα άφηνε τις ανησυχίες του . Λέγεται ότι η φτώχεια του δείχνει έναν αξιότιμο βασιλιά που διαταράσσει την κατοχή και την υπερηφάνειά του . Κάθε φορά που θυμάται τον βασιλιά του, τα έντερα του στρέφονται, και το σκοτεινό είναι ένα κήρυγμα, και το ανήθικο άτομο τον χαλάει με κάτι που πέφτει στο έντερο . Είναι μια καταπιεστική αδικία, ένα αδίκημα σε έναν λαό που κόβει τα έντερα τους . Και όποιος βλέπει ότι χτυπά την πόρτα του ιμάμη από τα καμπαρέ κάτι από το φλάουτο και χορεύει όπως το λαούτο, το μαύρισμα και το κύμβαλο, θα αποκτήσει την εντολή και την εξουσία εάν είναι κατάλληλος για αυτό, αλλιώς θα ξεκινήσει λόγια ….